na kształt
w rodzaju, na podobieństwo czegoś
Czarnoziemne, zapewne należne do dworu, Uprawne dobrze na kształt ogrodowych grządek (I) Na piasku drobnym, suchym, białym na kształt śniegu, Ślad wyraźny, lecz lekki (I) I bór czernił się na kształt ogromnego gmachu, Słońce nad nim czerwone jak pożar na dachu (I) Zamiast lokajów w kielni siedziały dwa pieski, A na kozłach niemczysko chude na kształt deski (I) Więc ku nim z drugiej izby wszyscy się porwali I tocząc się przeze drzwi na kształt bystrej fali, Unieśli młodą parę stojącą na progu, Podobną Janusowi, dwulicemu bogu (II).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Kształt